این کودکان در ابتدا با همسالان خود چندان تفاوتی از نظر درسی ندارند اما به تدریج و با افزایش پیچیدگی دروس این فاصله بیشتر خواهد شد. توانمندی آنها در یادگیری مطالب به طور قابل ملاحظه ای با دیگر همسالان متفاوت است و یادگیری مهارت های آموزشگاهی مانند خواندن و نوشتن و حساب کردن به شیوه معمول در مدارس برایشان دشوار می باشد. این مشکل معمولا بعد از آنکه کودک مدتی در مدرسه مشغول تحصیل می شود ظاهر می گردد. این کودکان در ابتدا اطمینان کافی به پیشرفت تحصیلی خود دارند به تدریج در می یابند که کودکان دیگر نسبت به آنها از وضعیت تحصیلی بهتری برخوردارند عدم شناخت این دانش آموزان از سوی معلم و اولیا تاثیرات بدی را به لحاظ فردی و اقتصادی و اجتماعی بر روی دانش آموزان و اولیا و جامعه می گذارند احساس عدم توانایی در اینگونه دانش آموزان بکار بردن روشهای منسوخ گذشته از سوی مدرسه واولیا (فشار ها،تحقیرها،سرزنش های مقایسه ای ناروا) موجب عدم اعتماد به نفس،احساس تحقیر و افسردگی و نهایتا مردودی وترک تحصیل را همراه دارد.



دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری دارای ویژگی‌های زیر است:
• دارای بهره هوشی متوسط و بالاتر است.
• از نظر حواس مختلف ( بینایی و شنوایی و... ) سالم است.
• از نظر پیشرفت درسی و عملکرد تحصیلی با توجه به سن و هوش ضعیف است.
• مشکلات زبانی شامل اختلال زبان درکی و یا بیانی ، وارونگی کلمات و... دارد.
• به موضوعات مطرح شده پاسخ‌های نامربوط می‌دهد.
• حواس پرتی دارد و جزئیات مهم را فراموش می‌کند.
• گاها دست‌ و پا چلفتی است و هماهنگی چشم و دست وی ضعیف است  
• اعتماد به نفس پایین دارد و در زمینه‌های تحصیلی انگیزه‌ی زیادی ندارد.
• فعالیت‌های آموزشی و درسی را با تأخیر انجام می‌دهد و از پرداختن به فعالیت‌های آموزشی طفره می رود و یا آن‌ها را به پایان نمی‌رساند
حافظه کوتاه مدت ضعیف دارد و مطالب را زود فراموش می‌کند.



راه های تشخیص:
اختلال یادگیری زمانی تشخیص داده می شود که پیشرفت فرد برای خواندن ، ریاضیات و بیان نوشتاری اساسا پایین تر از سطح سنی، هوشی و تحصیلی مورد انتظار باشد و مشکلات یادگیری در پیشرفت تحصیلی یا فعالیتهای روزمره مستلزم مهارت خواندن، ریاضیات و نوشتن به میزان قابل ملاحظه ای اختلال ایجاد کرده ‌باشند. اختلالات یادگیری ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کنند. امکان دارد که اختلالات یادگیری با روحیه ی ضعیف، عزت نفس پایین و کمبود مهارتهای اجتماعی و افت تحصیلی همراه باشد. بزرگسالان مبتلا به این اختلال، ممکن است در زمینه های استخدامی یا سازگاری اجتماعی با مشکلات جدی مواجه شوند.
مهمترین ناتوانیهای یادگیری عبارتند از : ناتوانی در خواندن ، ناتوانی در ریاضیات ، ناتوانی در بیان کتبی یا نوشتن .



ناتوانی در خواندن : Dyslexia
مشکلات خواندن از اساسی ترین مشکلاتی است که کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری با آن مواجه هستند. زیرا کودکی که نمی تواند بخواند شانس بسیار کمی برای موفقیت در مدرسه دارد . علاوه بر آن گاهی دشواریهای خواندن این کودکان با مشکل هجی کردن نیز همراه است . ناتوانی در خواندن ، اختلالی است که به رغم تجارب کلاسی متعارف ، شخص در کسب مهارتهای زبانی خواندن و هجی کردن که متناسب با توانایی هوشی اش باشد، عاجز است .
ناتوانی در ریاضیات : Dyscalculia
ناتوانی در ریاضیات عبارت است از اختلال در توانائیهای ریاضیات که در اثر آسیب ارثی، فرایندهای رشدی مراکز مغز که زمینه رشد تواناییهای ریاضی است، به وجود می آید . کودکان مبتلا به ناتوانی در ریاضیات در زمینه درک مفاهیم ریاضی، محاسبات، خواندن یا نوشتن اعداد، حل مسئله و درک روابط فضایی دچار مشکل شدیدند .
ناتوانی در بیان کتبی یا نوشتن : Dysgraphia
فرایند نوشتن پیچیده است و به مهارتها و تواناییهای مختلفی بستگی دارد و مستلزم درک صحیحی از الگوهای نمادین نوشتاری است . مهارت نوشتن با کارکرد حرکتی چشم و هماهنگی حرکات ارتباط دارد ، همچنین مستلزم هماهنگی حرکتی چشم و دست ، کنترل بازو ، دست و عضلات انگشت است . مشکلات نوشتن اکثرا ًدر بین کودکان دارای صدمات مغزی ، آسیبهای خفیف مغزی و کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری دیده می شود .



ناتوانی در نوشتن شامل : ناتوانی در املاء نویسی ، دستخط و انشا نویسی می شود .
مهارت املانویسی یکی از مهارتهای مهم زبان نوشتاری است. املای یک کلمه پیچیده تر و دشوارتر از خواندن آن است چرا که در خواندن ، نشانه ها و حروف الفبا در بازشناسی کلمه وی را یاری می کنند اما در نوشتن دانش آموز باید بر روابط آواها و نشانه ها ، تجزیه واژه ها و نحوه ترکیب عناصر تشکیل دهنده آن آگاهی و مهارت کامل داشته باشد .
کودکانی که اختلال نوشتن دارند در هجی کردن صحیح کلمات و دیکته آن، در استفاده از گرامر ضعف دارند. دست خط بدی دارند و ممکن است در یک قطعه نوشتاری، یک کلمه مشابه را در جاهای مختلف متفاوت بنویسند. معمولاً از تکالیف نوشتنی اجتناب می کنند و تکالیف درسی خود را به کندی انجام می دهند و خطاهای ثابت در نوشتن دارند.



کودکانی که اختلال ریاضیات دارند در استدلال و یا محاسبات ریاضی ضعیف هستند و در مهارت های ریاضیات که نیاز به درک مفاهیم پایه ای دارد، مشکل دارند.
با توجه به تعاریفی که از دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری گفته شد به نظر می رسد معلمین از جمله اولین کسانی هستند که متوجه مشکل این دانش آموزان می شوند و پس از اینکه روشهای گوناگون آموزشی را اجرا می کنند به موفقیت چشمگیری نمی رسند.
درمان اختلالات یادگیری:
با انجام آزمونهای تشخیصی، معلوم می شود که کودک در کدام زمینه‌ها با مشکل روبرو است و حدود یادگیری او چه اندازه است و اینکه مشکل یادگیری او به کدامیک از مسائل ادراک ، حافظه ، زبان ، و … مربوط می شود . سپس یک طرح آموزشی انفرادی (IEP) بر اساس زمینه های قدرت و ضعف کودک تهیه و تنظیم می شود



آنچه باید معلمین و والدین بدانند:
 با حمایت درست و مداخله ی مناسب این کودکان می توانند در مدرسه موفق باشند. موارد زیر را در برخورد با این کودکان در نظر بگیرید:
• با کودک  صحبت کرده و به طور باز و آشکار او را از مشکلی که در زمینه یادگیری دارد مطلع نمایید.
• به او یادآوری نمائید که در یادگیری و آموزش نیاز به روشی متفاوت دارد.
• نقاط قوت و استعدادهای او را بشناسید و جهت پرورش آنها، او را تشویق کنید.
• او را در روش ها و فنونی که برای کمک به یادگیری مؤثّر است همراهی کنید.
• تلاش های او را برای رسیدن به موفقیت ارج بنهید و حمایت کنید.
• زمانی که او مشغول مطالعه است برای او یک مدل و الگو باشید. شما هم یک روزنامه یا کتاب بدست گرفته و مطلبی بخوانید و یا یک متن یا نامه بنویسد.
• انتظارات واقع‌بینانه از او داشته باشید.
• بین والد و معلم لازم است همکاری و تعامل نزدیک وجود داشته باشد.
• زمانی که کودک شما می خواهد حرف بزند، به او گوش دهید.
• از او به خاطر مشارکت در انحام امور مدرسه و قابلیت های خاصش قدردانی کنید و او را تصدیق و تائید کنید.
• با توسل به روش های رفتاری انگیزه کودک را برای فعالیت های تحصیلی بالا ببرید.
• در صورتی که مشکل توجه و تمرکز دارد با مصرف به موقع داروهای تجویز شده توسط پزشک، به کودک در بهبود توجه و تمرکز کمک کنید.
• این کودکان نیازمند آن هستند که علاوه بر آموزش معمول کلاسی، در ساعاتی از روز تحت آموزش های خاص توسط معلم تعلیم دیده قرار بگیرند.
• علاوه بر درمان اختلال یادگیری، باید اختلالات روانپزشکی همراه نیز تحت درمان قرار بگیرند مانند: اختلال بیش فعالی، کم توجهی، اضطراب افسردگی و....
• در نظر داشته باشید که 75 درصد کودکان، اختلال یادگیری نقص های قابل توجهی در مهارت های اجتماعی دارند، آموزش مهارت های اجتماعی را از آنان دریغ نکنید.



مهم‌ترین چیزی که باید به یاد آورید این است که بیشتر کودکانی که در یادگیری ناتوانند، به باهوشی دیگران هستند. آن‌ها تنها به روش‌های خاصی برای یادگیری احتیاج دارند. با آگاهی بیشتر از ناتوانی‌های یادگیری و به خصوص ناتوانی یادگیری کودک‌تان، می‌توانید راه‌های موفقیت را روی کودک‌تان در مدرسه و دیگر مراحل زندگی باز کنید.